Για ένα λεπτό που είσαι νευριασμένος χάνεις 60 δευτερόλεπτα ευτυχίας….

Για 5 λεπτά 300 , για 10 λεπτά 600…….νομίζω γενικότερα πολλά δευτερόλεπτα πάνε στράφι από νεύρα …..

Είναι και κάτι μέρες που δε συμμαζεύεσαι …είναι και κάτι άτομα που σου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι κοινώς δε σε αφήνουνε να Αγιάσεις …

Μιλάμε το πόσο νευριάζω όταν νευριάζω δε λέγετε ! Εννοώ ότι με νευριάζω όταν με αφήνω και νευριάζω….εμμμ δηλαδή …..

Μήπως να σταματήσω να νευριάζω?

Πραγματικά όταν γίνω γκουρού ηρεμίας ίσως και να τα καταφέρω αλλά στη δεδομένη στιγμή σαν απλή θνητή θεωρώ ότι πιθανόν να είναι κομματάκι δύσκολο να είμαι Ζεν όταν ο άλλος μου ανεβάζει τη πίεση !

Παρόλα αυτά ίσως (…λέω ίσως ) να σταματούσα να με νευριάζω όταν νευριάζω και πολύ απλά θα ήταν πιο αποτελεσματικό αν αποφάσιζα να το αποδεχτώ σαν ένα φυσιολογικό συναίσθημα που συμβαίνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε διάφορες περιπτώσεις που εμπλέκομαι με τρίτους οι οποίοι πολύ απλά δε συμμερίζονται τη δικιά μου άποψη ή πολύ απλά δεν έχουν ιδέα τι σκέφτομαι και πολύ συχνά δεν έχουν ιδέα ότι νευριάζω.

…και εγώ νευριάζω και χάνω τα πολύτιμα μου δευτερόλεπτα ευτυχίας χωρίς λόγο και αιτία !!

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω δεδομένα το να νευριάζω είναι παντελώς περιττό ! Δε προσφέρει τίποτα , δε βοηθάει καμία κατάσταση, δεν έχει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα , με κοντρολάρει , δεν επικοινωνώ σωστά, χάνω και το δίκιο μου και μετά νευριάζω ακόμα περισσότερο !!!

Κάθε φορά λοιπόν που νευριάζω κάνω μια  εσωτερική συμφωνία ότι την επόμενη φορά που θα μου έρθει μια τρέλα θα αναπνεύσω , λένε ότι αν δε μιλήσεις αμέσως και κάνεις εισπνοή από τη μύτη και εκπνοή από το στόμα καμιά 20ρια -30ρια – 100αριά φορές θα είσαι πιο συνεργάσιμος και πιθανόν να μη δαιμονιστείς τελείως…..

Αν αυτό δε σε πιάσει διότι ομολογώ υπήρξαν φορές που έκανα εισπνοή «γκρρρρρρρ…..δε θα ρθει …», εκπνοή «θα ρθειιιιιιιιι» , εισπνοή «θα του πω αυτό και αυτό και το άλλο», εκπνοή «δε θα τον πιάσω στα χέριαααα μου…..» ……

Ίσως να προσθέταμε μέσα στις αναπνοές και κάτι θετικό όπως «ηρέμησεεεεεε» , «χαλάρωσε», «δεν είσαι σίγουρος τι έχει γίνει πραγματικά…», «όλα θα πάνε καλά» και ότι άλλο βοηθάει στη περίσταση!

Αυτό που με βοηθάει εμένα πραγματικά είναι εκείνη τι στιγμή να αρχίσω τις ερωτήσεις τύπου : Γιατί θυμώνεις τώρα? , Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος ? , Τι σε ενοχλεί πραγματικά το άτομο, η συμπεριφορά ή ο εγωισμός σου?, Τι θα μπορούσες να κάνεις να χαλαρώσεις ? , Τι θα σε ευχαριστούσε αυτή τη στιγμή ?

Τις περισσότερες φορές θυμώνω διότι είμαι κουρασμένη , ταλαιπωρημένη και θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο από αυτό που κάνω ! Ουκ ολίγες φορές έχω βγάλει τα δικά μου αυθαίρετα συμπεράσματα για το τι σκέφτεται ο άλλος και μιλάει το Εγώ μου ! Όταν χαλαρώσω και αισθανθώ ασφάλεια τότε καταλαβαίνω ότι ίσως άδικα θύμωσα διότι τελικά δεν είχα δίκιο! Αν είχα δίκιο (…διότι ΠΑΝΤΑ έχω δίκιο....) τότε σκέφτομαι ουσιαστικούς τρόπους και λύσεις !! Συνειδητοποιώ φυσικά ότι όλες αυτές τις φορές που θυμώνω επιλέγω αυτήν την αντίδραση από μόνη μου, δε μου φταίει κανένας !!  Βέβαια όταν τα νεύρα δε συμμαζεύονται τσακίζω κανα καπκεικ κολασμένο και μετά γίνομαι πάλι το γνωστό και μη εξαιρετέο Positive Junkie της παρέας!!!

Συμπέρασμα :

Ο θυμός είναι περιττό συναίσθημα !! Εμείς βέβαια είμαστε άνθρωποι και θα νευριάσουμε …..δεν είναι κακό απλά το πώς θα διαχειριστούμε το θυμό μας είναι πολύ σημαντικό για αποτελεσματική επικοινωνία με τους γύρω μας ! Διότι σπαταλάμε δευτερόλεπτα, λεπτά και ώρες ευτυχίας συχνά για άτομα, θέματα , καταστάσεις και συμπεριφορές που στη τελική ανάλυση το χρόνο αυτό θα μπορούσαμε να τον περάσουμε καλύτερα και πιο δημιουργικά !! Εμείς όμως αξίζουμε να είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι και ΕΙΜΑΣΤΕ διότι από τώρα και στο εξής αν θυμώσουμε θα το σκεφτούμε Διπλά και υπέρδιπλα διότι πολύ απλά θέλουμε και επιλέγουμε να ζούμε σαν Positive Junkies !!!

Θυμώσατε σήμερα ?? Σκεφτήκατε το πραγματικό λόγο??