Πουρνό πουρνό είπα να φιλοσοφήσω πάλι …αλλά πολλές απορίες έχω ρε παιδί μου πολλές …..
Διαβάζοντας ένα αρχείο στην ομάδα Ενσυνάισθηση* στο facebook μου μπήκαν πολλά μαμούνια στο κεφάλι και αρχίζω και αναρωτιέμαι ….. Το αρχείο είχε σαν θέμα : Ποιός έχει τον έλεγχο? Οι δυσάρεστες συνέπειες του παιδοκεντρισμού (Who's in Control?The Unhappy Consequences of Being Child-Centered) by Jean Liedloff «Πήρε κάμποσο χρόνο προτού το "πολιτισμένο" μου μυαλό χωνέψει τη σημασία αυτού που έβλεπα. Είχα περάσει πάνω από δύο χρόνια στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής με τους Ινδιάνους της Λίθινης Εποχής. Μικρά αγόρια ταξίδευαν μαζί μας, όταν εμείς στρατολογούσαμε τους πατεράδες τους ως οδηγούς και πλήρωμα, και συχνά μέναμε για μέρες ή βδομάδες στα χωριά των Ινδιάνων Yequana, όπου τα παιδιά έπαιζαν όλη την ημέρα χωρίς επίβλεψη από ενήλικες ή εφήβους. Μόνο μετά την τέταρτη απ τις πέντε αποστολές μου ήταν που μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ποτέ δεν είχα δει μια σύγκρουση, είτε ανάμεσα σε δύο παιδιά ή μεταξύ ενός παιδιού και ενός ενήλικα. Όχι μόνο τα παιδιά δεν χτύπαγαν το ένα το άλλο, αλλά ούτε καν μάλωναν. Υπάκουαν αμέσως και με χαρά τους μεγαλύτερούς τους , και συχνά κουβαλούσαν μωρά τριγύρω μαζί τους, εν όσο έπαιζαν ή βοηθούσαν στις δουλειές. Πού ήταν τα "τρομερό δίχρονα" (terrible twos); Πού ήταν τα ξεσπάσματα (tandrums), ο αγώνας να "περάσει το δικό τους" (γινάτι) ο εγωισμός, η καταστρεπτικότητα και απροσεξία τη δική τους ασφάλεια που θεωρούμε κανονική; Πού ήταν η γκρίνια, η πειθαρχία, τα «όρια» που απαιτούνται για τον περιορισμό της αντιπαλότητας; Που ήταν αλήθεια η αντιπαράθεση που εμείς θεωρούμε δεδομένη στη σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού; Πού ήταν οι κατηγορίες, οι τιμωρίες, ή οποιοδήποτε σημάδι ανεκτικότητας σχετικά μ αυτά;» Έρχονται λοιπόν οι απορίες μου μαζεμένες και σκέφτομαι τελικά πόσο επηρεαζόμαστε …πόσο η κουλτούρα μας , μας εγκλωβίζει σε στεγανά και κουτάκια πολυτελείας? Παρατηρώ ότι έχουμε άπειρη γνώση... “conventional wisdom” ….Συμβατική/Παραδοσιακή Σοφία … Πριν κάνουμε ένα βήμα τα ξέρουμε όλα : Ο γάμος πρέπει να είναι βαρετός και δύσκολος , τα παιδιά είναι δύσκολα , τα σχολεία είναι βαρετά και απαιτητικά …. Ξεκινάς τη ζωή σου έχοντας στο νου σου ότι όλα αυτά γίνονται έτσι όπως στα λένε …. Προ παιδιού άκουγα ότι δε θα ξανακοιμηθώ ποτέ , ότι θα δω ότι οι θεωρίες μου δύσκολα γίνονται πράξη , ότι τα παιδιά σε κάνουν ότι θέλουνε άρα θέλουν όρια , μη το σηκώνεις θα το κακομάθεις , μη το αφήνεις τόσο ελεύθερο θα σε καβαλήσει , μη το ένΑ όχι το άλλο ….. Τώρα σε αυτή τη φάση ακούω το πόσο δύσκολο είναι να έχεις δύο και δε θα ξανακοιμηθείς (ξανά) , πόσο θα ζηλέψει να είμαι προετοιμασμένη …. Μέχρι και ο φαρμακοποιός μου σε ερώτηση πως πάει η εγκυμοσύνη μου είπε μπροστά στο μικρό …αααααα δε ξέρει τι τον περιμένει …. Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα : Αν δε τα ξερα όλα αυτά ? Αν ήμουνα σα τη Μπρουκ Σιλντς στη γαλάζια λίμνη (δεν ειν κακή η φαντασίωση ….) και γεννοβόλαγα δυο κοπελάκια θα ήξερα ότι θα είναι έτσι και γιουβέτσι ??? Αν απλά έκανα ότι μου κατέβαινε από το μητρικό μου ένστικτο ? Όλα τα ζώα της φύσης δε κάνουν αυτό που νιώθουν?? … ένας χιμπατζούλης έχει το χιμπατζάκι του παραμάσχαλα μονίμως μέχρι να μεγαλώσει του πε κανείς να το αφήσει στη κούνια του μη κακομάθει ?? ή μήπως το χιμπατζάκι μετά δεν αφήνει τη μαμά χιμπατζίνα ποτέ να ανασάνει ? Πόσο μα πόσο θα ήθελα να κάνω ένα DELETE σε όλα αυτά τα χαζά που ακούω κάθε μέρα και να αφοσιωθώ εγώ σε αυτό που ξέρω από μέσα μου … Μα ξέρω?? Αν κάνω DELETE ξέρω αλλά δυστυχώς μέσα σε αυτά τα κουτάκια που μπαίνουμε θέλουμε ολόκληρα σεμινάρια και τόμους βιβλία να θυμηθούμε τα αυτονόητα ! Αυτά που απλά έχουμε ξεχάσει διότι είμαστε «πολιτισμένοι» …. Δεν είμαστε χιμπατζάκια θα μου πεις ….δε ζούμε απομονωμένοι στη γαλάζια λίμνη θα μου πεις …. Και δεν είσαι η Μπρουκ Σιλντς θα μου πεις (μαχαιριά στη καρδιά) … Πόσο άγχος δημιουργείτε μόνο και στη σκέψη του τι θα γίνω αν το παιδί μου το πρώτο αντιδράσει και ζηλέψει ? Όλο αυτό το άγχος δηλαδή δεν αποκλείεται να το μεταφέρω σαν ένταση εγώ η ίδια στο παιδί …να το προκαλώ από μόνη μου ότι έτσι θα γίνει ..να το οδηγήσω με μαθηματική ακρίβεια εκεί που μου λένε όλοι …διότι το περιμένω είμαι σίγουρη όλοι μου το είπαν …..και της τάδε το παιδί έκανε αυτό και της άλλη το άλλο και …και …και ….. Μα αμα δε ξέρω θα μου έρθει ο ουρανός σφοντύλι …. Δε νομίζω ότι και αυτοί οι άνθρωποι εκεί στη φυλή Yequana δεν αντιμετωπίζουν διάφορα απλά το παίρνουν όπως έρχεται το πράγμα …Take it as it comes …Go with the flow … πάνε με τη ροη των πραγμάτων και όχι αντίθετα με τη ροή …μεγαλώνουν τα παιδιά ανάμεσα τους συμπεριλαμβάνονται παντού στις δουλειές, στην ανατροφή των άλλων παιδιών … Εμείς οι πολιτισμένοι έχουμε χιλιάδες θέματα να ασχοληθούμε : Κοιμήθηκε – δε κοιμήθηκε , δώσε πιπίλα – κόψε πιπίλα , θήλασε – μη θηλάσεις , βάλε πάνα – κόψε πάνα …τώρα είναι η ώρα …τωρα πρέπει με το ζόρι όλα …διότι πρέπει …. Δε κάνει να κοιμάτε μαζί σου – κάνει , θα το κάνεις μαμμόθρεφτο, βάλτου και καμιά φωνή να καταλάβει , τα παιδιά θέλουν όρια βάλε και καμιά τιμωρία ... θα σε καβαλήσει …. Αν χαλαρώναμε και το παίρναμε όπως ερχόταν ? Οκ ζήλεψε ….τι κάνω ? χαλαρώνω αφήνω τις τύψεις και τις ενοχές «του οχουυυυυυυυυυ τι έπαθε το παιδί μου» και του δίνω κατανόηση και αγάπη ..το ΑΚΟΥΩ τι έχει να πει…το αφήνω να εκφραστεί και θα το περάσει και αυτό … με χαλαρότητα …και ψυχραιμία …. Και να σας πω και το άλλο εδώ και λίγο καιρό μου έχουν συστήσει καθισιό και αδράνεια λόγω συσπάσεων οπότε οκ ….κάθομαι συνέχεια ξεκουράζομαι…στην αρχή με έπιασε πανικός …τι θα γίνει το παιδί …πως θα κάτσω εγώ τώρα …και αυτός θα πάθει κλονισμό και έβαλα όλα τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας σε λειτουργία … Με συνέτισε να ναι καλά η φίλη Κωνσταντίνα λέγοντας μου χαλάρωσε άστο το παιδί … δεν είναι και κακό να κάτσεις λίγο πίσω να το κοιτάς να γίνει και λίγο πιο πολύ ανεξάρτητο και ας πάει και στη γιαγιά λίγο περισσότερο και ας είναι και με το μπαμπά και ας μη φάει και το μάφιν χωρίς ζάχαρη φτιαγμένο από τα χεράκια σου …. Το έκανα ….πήγα με τη ροη όχι αντίθετα …. Το πήρα όπως ήρθε και ξέρετε κάτι κανένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας δε πραγματοποιήθηκε … Όλα είναι μέσα μας !!! Όλα τα προκαλούμε με τον ένα η με τον άλλο τρόπο η ροή όμως είναι εκεί και αν την ακολουθήσουμε ανεπηρέαστοι από άγχη, πρέπει , δε πρέπει , μη , όχι ….ίσως και να μας έρθουν πιο χαλαρά τα πράγματα …. Και τι προτείνεις Positive Junkie ?…θα με ρωτήσετε τώρα εσείς ….. Προτείνω : Να το πάρουμε όπως έρθει … Να το πάμε με τη ροή και όχι αντίθετα … Να χαλαρώσουμε…. Να κάτσουμε κάτω και να ακούσουμε εμάς , τα παιδιά τον σύζυγο ….(να ακούσουμε όμως…) Να δώσουμε αγάπη …. Να κάνουμε DELETE στη παραδοσιακή γνώση…. Να συντονιστούμε με το εσωτερική μας Σοφία….. Να σταματήσουμε τέλος πάντων να είμαστε και τόσο «πολιτισμένοι» και να ακούσουμε τη πραγματική μας φύση …. Και ξέρετε κάτι ??? Θα τα καταφέρουμε ωρέ Τζάνκιες!!!!!!!! Ότι και να είναι θα το καταφέρουμε !!! Στο χέρι του είναι ??? *Η Ενσυναισθηση είναι ένα γκρουπ στο Facebook του οποίου ο σκοπός αφορά πρωτίστως τη δημιουργία συναισθηματικά και ψυχικά νηφάλιων ενηλίκων, τους τρόπους διαπαιδαγώγησης που δε συμπεριλαμβάνουν συναισθηματική ή σωματική βία, τον αμοιβαίο σεβασμό στην ηλικιακά ψυχοσωματική τους ανάπτυξη!!
5 Comments
Ενας.....
24/9/2014 07:42:51 pm
Αααα...take it as it comes ακουωωωω (διαβαζω νταξ')
Reply
Positive Junkie
25/9/2014 06:03:21 pm
Ντααααααααααξ ....τα εχω ακουσει και απο αλλουυυυ .... μη κανεις ετσι .... Go with the flow baby !!!
Reply
Φανή
25/9/2014 04:00:18 pm
Καταρχάς με το καλό στους 9 με ένα υγιέστατο μωράκι! Κατά δεύτερον, νομίζω ότι δεν ευθύνεται μόνο η "φιλολογία"των άλλων γονέων, ότι τα παιδιά σου θα πάθουν αυτό κι εκείνο, αλλά και η σύγχρονη νοοτροπία των γονέων. Από τη στιγμή που γινόμαστε γονείς επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά και μόνο στο παιδί, αλλάζουμε τις προτεραιότητές μας (λογικό αλλά ως ένα βαθμό), αλλάζουμε τη ζωή μας εντελώς με επίκεντρο το παιδί. Παύουμε να είμαστε άνθρωποι, ζευγάρι, ασχολούμαστε από το πρωί ως το βράδυ με το παιδί. Με αυτόν τον τρόπο όμως δίνουμε και στο παιδί να καταλάβει ότι είναι το επίκεντρο, ότι σκοπός της ζωής μας είναι να ικανοποιούμε όλες τις επιθυμίες του και εκεί χρειάζεται να βάλουμε όρια. Και φυσικά όταν κάνουμε τον εαυτό μας συνέχεια στην άκρη, τη σχέση μας με τον άντρα μας, μετά δεν είμαστε τίποτα άλλο από "μαμάδες", δεν έχουμε ενδιαφέροντα, γινόμαστε οσιομάρτυρες για τα παιδιά μας και μας μένουν απωθημένα. Και όταν τα
Reply
Positive Junkie
25/9/2014 06:07:03 pm
Αχ Φανη μου κριμα κοπηκε το μηνυμα σου αυτο ακομα δε το εχω διευθετησει με το μπλογκ ...χιλια συγνωμη ...
Reply
Βανέσσα
7/1/2015 07:20:30 pm
My thoughts exactly!!!
Reply
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Κατέβασε το Δωρεάν Ebook !Eίμαι η Εύη!!Κάθε μέρα που περνάει θέλω ό,τι σκέφτομαι και λέω να είναι Super Positive!!!! |